Jaren geleden wilde ik wel eens weten wat sound bath meditation was. Ik had gelezen dat er in een grote oude kerk een sound bath was. Ik had geen idee wat ik me er bij moest voorstellen. Samen met een vriendin ging ik er heen. Ontdekken wat er die avond op ons pas zou komen.
De klankschalen zijn nooit meer uit mijn leven gegaan Sterker nog, ze zijn een steeds grotere rol gaan spelen in mijn leven.
Ik onderging een sound bath, ook wel een klankreis genoemd. Ik merkte gelijk dat ik het heel bijzonder vond en ik was zeer onder de indruk van de alle geluiden. Nadat ik mijn ogen had gesloten, kwamen eerst allemaal gedachten op van dingen die ik nog moest doen, to-do-lijstjes, gesprekken van de dag. Allemaal dingen in je hoofd waar je nog druk mee bent. Maar toen ik eenmaal daar doorheen was, merkte ik op dat ik een soort rust over me heen kreeg. Dat voelde heel fijn.
Jezelf onderdompelen in een 'bad' van geluid, dat is letterlijk waar een Sound Bath voor staat. En dat doe je door op je rug te liggen met je ogen dicht zodat de ritmische klanken en trillingen van de klankschalen tot je door kunnen dringen.
Sound bath meditatie gaat ervan uit dat alles om ons heen een frequentie heeft en dat alles, dus ook de organen in je lichaam, op een positieve manier beïnvloed kan worden door (geluids)trillingen. Hier kun je meer over lezen op mijn informatiepagina.
Mijn verwachtingen waren best hooggespannen. Waarom? Geen idee. Het klonk als iets bijzonders, ik wist niet helemaal wat er ging komen, maar kon me zomaar voorstellen dat ik volledig meegevoerd zou worden door de klanken. Een trance? Hogere sferen? Life-changing? Misschien…
Ik merkte gelijk dat ik het heel bijzonder vond en ik was zeer onder de indruk van de alle geluiden.
Ik vond het inderdaad fijn. Het was heerlijk ontspannend. En het was weer eens een ander begin van m'n weekend. Ik had een vrijdagavond nog nooit op deze manier doorgebracht. Nadat ik uit de kerk kwam heb ik nog even relaxed buiten gezeten op een bankje om even bij te komen van alle indrukken. Het was tenslotte een heerlijke zomeravond en ideaal weer om buiten te zijn. Na een half uurtje chillen op een bankje langs de gracht toch maar aanstalten gemaakt om naar huis te gaan.
De volgende dag moest ik naar mijn werk. Ik merkte op dat ik voor de wekker al wakker was. Eigenlijk gebeurt dat nooit dus dat was al gelijk opmerkelijk. Ik stond goedgemutst op. Maar hè, dat komt – gelukkig – vaker voor. Ook voordat ik sound bathing had ontdekt. Toch was er nog iets. Iets ondefinieerbaars, en ja dat klinkt vaag. Maar omschrijven kan ik het – nog steeds – niet. Ik leek wel meer energie te hebben en ik voelde me nog steeds heel chill. Er was een ander gevoel dat ik nog niet eerder ervoer. Had ik onbewust iets losgelaten, was het een ultiem gevoel van vrijheid, bevrijding, innerlijke rust? Of was alles in m'n lichaam gewoon 'ns lekker op z'n plek getrild, zat alles nu waar het hoorde? En was ik dus in balans?
Hoe dan ook; De klankschalen zijn nooit meer uit mijn leven gegaan Sterker nog, ze zijn een steeds grotere rol gaan spelen in mijn leven en inmiddels ook via mij in de levens van anderen.
Mocht je nog vragen hebben dan kun je altijd verder lezen in de andere artikelen van mijn blog. Je mag me ook een berichtje sturen met jouw specifieke vraag zodat ik je er wat meer over kan vertellen.
Namaste
William
